Από το 1948, η 10η Δεκεμβρίου έχει οριστεί να εορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε ανάμνηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ. Θέτοντας έτσι ένα πλαίσιο ομαλής κοινωνικής λειτουργίας απόλυτα επίκαιρο που ακόμη και στις μέρες μας, αφού η διασφάλιση των συνθηκών διαβίωσης και ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων παραμένει για μεγάλο μέρος του πληθυσμού μια επιθυμητή, αλλά μη πραγματοποιημένη κατάσταση.
Ο πλήρης σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρέχει σε όλους τους πολίτες τη δυνατότητα να ζήσουν ελεύθεροι και με αξιοπρέπεια στο πλαίσιο μιας κοινωνίας όπου κάθε πολίτης χαίρει όλων των δικαιωμάτων του και έχει έτσι την ελευθερία. Αποδεσμευμένοι οι πολίτες από τα ψυχοφθόρα άγχη που τους προκαλεί ο καθημερινός αγώνας της επιβίωσης και η καθημερινή βίωση της αδικίας και της εκμετάλλευσης, έχουν τη δυνατότητα στην παρακολούθηση αισθητικών και διανοητικών απολαύσεων, όπως αυτές προκύπτουν από την τέχνη και τη μελέτη.
Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθιστά εφικτή μια καθ’ όλα εύρυθμη και ομαλή κοινωνική συνύπαρξη, στο πλαίσιο της οποίας έννοιες όπως η προσωπική ελευθερία και η δημοκρατία βρίσκουν την απόλυτη εφαρμογή τους. Η κάθε πολιτεία επιτυγχάνει, επομένως, το μέγιστο των δυνατοτήτων της, εφόσον διασφαλίζεται η πρόθυμη συνεργασία και υποστήριξη των πολιτών της. Χωρίς την οδυνηρή πραγματικότητα των ανισοτήτων, κάθε πολίτης αισθάνεται πιο έντονη την επιθυμία να συμμετέχει στις συλλογικές επιδιώξεις της χώρας του, εφόσον αντιλαμβάνεται πως τα οφέλη των επιτεύξεων θα αποτελέσουν ισότιμο κτήμα όλων των συμπολιτών του.
Ωστόσο η οικονομική ανάπτυξη που έχει επιτευχθεί στις μέρες μας από πολλά κράτη δεν αποτελεί ικανό παράγοντα διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς η ανάπτυξη αυτή έχει κυρίως προκύψει μέσα από τακτικές ευθέως ανταγωνισμού που έχουν οδηγήσει στην υποβάθμιση της οικονομίας μιας άλλης χώρας ή την εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού ενός υποδεέστερου οικονομικά κράτους ή τη συσσώρευση πλούτου από ένα μικρό μόνο μέρος του πληθυσμού.
Επιλογικά, λοιπόν, μόνο αν συνειδητοποιήσουμε την τεράστια σημασία που παίζει η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η παράλληλη κινητοποίησή μας στο ζήτημα αυτό, θα τα διασφαλίσουμε και θα τα επεκτείνουμε. Εξάλλου, η πνευματική καλλιέργεια, αλλά και η κριτική ικανότητα είναι εκείνοι οι δρόμοι που οδηγούν σε ένα πραγματικά δημοκρατικό κοινωνικό περιβάλλον.
Συντάκτης: Κούτση Αθηνά, Α3 τάξη
Επιμέλεια: Ομάδα άξονα : Διδασκαλία , μάθηση και αξιολόγηση